Nałóg uznaje się za chorobę, która angażuje nie tylko uzależnionego, ale także jego bliskich. Jego skutki dotykają ciało oraz umysł, powodując poważne szkody natury fizjologicznej i psychologicznej. Pomimo że pomoc uzależnionemu może często przypominać walkę z wiatrakami, z pewnością warto podjąć próbę dotarcia do takiej osoby. Jak okazać wsparcie i jak pomóc alkoholikowi?
Akceptacja – trudny krok, który dużo zmienia
Uzależnienie każdego roku dotyka ogromnej liczby osób. Mimo tego temat ten wciąż pozostaje w kręgu tabu, o którym bliscy chorego wstydzą się mówić. Jak pomóc alkoholikowi w domu, by nie pogłębić jego problemu, a jednocześnie uchronić siebie przed dodatkowym stresem? Obawa przed wyjściem z problemem na zewnątrz jest w pełni zrozumiała. Podstawę do pomocy uzależnionemu wcale nie stanowi konieczność przyznania tego faktu przed całym światem, ale umiejętność przyznania się do problemu przed samym sobą i zaakceptowania zaistniałej sytuacji. I nie chodzi o to, by przyjąć od tego momentu bierną postawę, uznając że nic już nie da się zrobić. Jak więc postępować z alkoholikami? Najbardziej zdrowym wyjściem jest podejście do tej choroby tak, jak do wielu innych i wiara w możliwość wyleczenia. To pierwszy krok do tego, by pomóc osobie uzależnionej, a pośrednio także sobie.
Rezygnacja z szantażu, czyli jak postępować z alkoholikiem?
Bliscy dotkniętych alkoholizmem z pewnością doskonale wiedzą, jak ciężko jest zaufać osobie uzależnionej. Zasada ograniczonego zaufania nie oznacza jednak, że powinniśmy traktować ją jak kogoś, kto nic nie rozumie, dąży do naszej szkody za wszelką cenę i zasługuje na dotkliwą karę za przewinienia. Jak więc pomagać alkoholikowi? Szantaż emocjonalny okazuje się ogromną barierą, która potrafi podziałać zupełnie przeciwnie, często wzbudzając w uzależnionym jeszcze większe poczucie winy. Mówiąc na przykład „jeśli by ci na mnie zależało, to byś tyle nie pił” czy kierowanie w stronę alkoholika podobnych stwierdzeń, może jedynie pogłębić problem. Jak pomóc alkoholikowi w domu bez wpływania na jego zachowania szantażem? Jeśli już decydujemy się na wprowadzenie pewnych zasad i jasno mówimy o skutkach ich niedotrzymania, bądźmy konsekwentni. Zamiast obwiniania, spróbujmy odbyć z nim szczerą rozmowę, a nawet zorganizować tak zwaną interwencję, w której bliscy mówią o swoich emocjach i oferują pomoc w wyjściu z nałogu.
Nie bierzmy odpowiedzialności – jak pomóc alkoholikowi?
Niekiedy choroba alkoholowa zachodzi już tak daleko, że odpowiedź na pytanie o to, jak pomóc alkoholikowi w domu wydaje się niezwykle trudna. Każde rozwiązanie staje się mało realne, a bliscy czują się zrezygnowani. Często próbują bronić uzależnionego przed jego własnymi, złymi wyborami i tym samym nie dają mu szansy na to, by przekonał się, jak poważne konsekwencje niesie jego choroba. Tym samym nieświadomie wspierają jego uzależnienie. Jak pomagać alkoholikowi w domu bez wspierania jego nałogu? Nie powinniśmy usprawiedliwiać alkoholika przed jego współpracownikami, gdy nie pojawi się w pracy, szukać wymówek wobec znajomych, jeśli nie wywiązał się ze zobowiązania, ani bronić go przed nim samym. Udawanie, że nic się nie stało nie prowadzi do poprawy i z pewnością nie jest dobrą wskazówką, jak postępować z alkoholikiem. Nie ukrywajmy przed nim faktów, że ma problem z alkoholem. Nie wyręczajmy go w codziennych obowiązkach tylko dlatego, że źle się czuje i zaniedbuje podstawowe czynności. Jednym zdaniem – nie bierzmy odpowiedzialności za jego czyny, lecz pozwólmy mu dostrzec skutki trwania w nałogu. Oczywiście takie postępowanie nie wyklucza wspierania. Wspierajmy uzależnionego, a nie uzależnienie, co stanowi podstawę tego, jak pomagać alkoholikowi w domu. Doceniajmy każdy sukces i zdrowe zachowania. Wszystkie te elementy mają na celu pokazanie alkoholikowi, że ma problem. Tylko, jeśli sam dostrzeże konsekwencje i uzna je za coś złego czy niewygodnego, przyzna też sam przed sobą, że sobie nie radzi i potrzebuje specjalistycznej pomocy.
Jak postępować z alkoholikiem, jeśli nie chce się leczyć?
Wyjście z nałogu jest niezwykle trudnym procesem, a chory często do końca życia musi
mierzyć się przykrymi konsekwencjami picia. Często jedynym środkiem do zaprzestania
picia okazuje się pomoc specjalisty, a więc dedykowana uzależnionym terapia. Jak pomóc alkoholikowi, gdy nie chce się leczyć? Przede wszystkim należy sobie uświadomić, że chęć zmiany musi wynikać z woli samego uzależnionego. Właśnie dlatego tak ważne jest, by ten dostrzegł, że ma problem, w czym pomogą wszystkie powyższe kroki. Alkoholik poprosi o pomoc, jeśli dostrzeże negatywne konsekwencje swojego picia. Istnieją sposoby, by doprowadzić chorego na przymusowe leczenie, ale dopóki on sam nie dostrzeże problemu, terapia nie odniesie pożądanego efektu. Sądowy nakaz wydaje się ostatecznością, ale czasem jest jedynym wyjściem, dzięki której uda się uratować nie tylko samego chorego, ale także jego bliskich. Warto odpowiedzieć sobie również na pytanie o to, jak postępować z alkoholikiem po terapii. Można na przykład zachęcać go do udziału w różnorodnych aktywnościach, poświęcać mu swój czas. Na koniec warto wspomnieć jeszcze, że nie powinniśmy skupiać całej swojej uwagi na poszukiwanie rozwiązania tego, jak można pomóc alkoholikowi. Zadbajmy również o swój komfort i bezpieczeństwo, na przykład korzystając z pomocy specjalisty, który pomoże ograniczyć negatywne skutki współuzależnienia.
Czy warto nakłaniać alkoholika do wszczepienia Esperalu?
Nakłanianie alkoholika do wszczepienia Esperalu może być skutecznym krokiem w procesie leczenia, ale warto podejść do tego tematu z rozwagą. Esperal, czyli disulfiram, działa poprzez wywoływanie nieprzyjemnych reakcji po spożyciu alkoholu, co ma na celu zniechęcenie do picia. Może to być pomocne narzędzie w utrzymaniu abstynencji. Jednak samo wszycie Esperalu nie wystarczy. Kluczowe jest zrozumienie i zaakceptowanie przez osobę uzależnioną potrzeby leczenia. Bez wewnętrznej motywacji i gotowości do zmiany, wszczepienie Esperalu może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Ważne jest również, aby decyzja o wszyciu była podjęta wspólnie z lekarzem i była częścią kompleksowego planu terapeutycznego. Wsparcie psychologiczne, terapia oraz zaangażowanie rodziny i bliskich są niezbędnymi elementami skutecznego leczenia. Esperal może być wartościowym elementem tego procesu, pomagając w utrzymaniu abstynencji, ale nie zastąpi innych, równie ważnych form wsparcia i terapii.
